Autoflower odnosi się do cechy genetycznej rośliny konopi, która powoduje, że kwitnie ona niezależnie od długości dnia. Ale skąd wzięły się automatycznie kwitnące kwiaty i dokąd zmierzają?
Korzenie na Syberii
Gen autokwitnienia pierwotnie wyewoluował w Rosji. Rzeczywiście, cecha autokwitnienia była adaptacją, gdy odmiany rozprzestrzeniły się z rodzimych Chin i Indii do bardziej północnych zakątków świata. Roślina musiała zakwitnąć wcześniej latem, aby umożliwić dojrzewanie nasion przed nadejściem zimy.
Nie jest pewne, czy cecha ta ewoluowała niezależnie w dzikich szczepach, czy też ludzie mogli przyczynić się do rozprzestrzeniania się mutacji poprzez selekcję roślin.
Rośnie wiedza, zmienia się nazewnictwo
Wraz ze wzrostem badań genetycznych nad konopiami, rośnie również nasze zrozumienie. Początkowo, gdy rosyjski naukowiec zajmujący się roślinami D.E. Janischevsky odkrył dzikie konopie na Syberii w 1924 roku, założył, że jest to odrębny gatunek, ponieważ jego nawyk wzrostu był tak różny od jego indyjskiego krewnego.
Dziś jednak wiadomo, że Cannabis ruderalis nie jest odrębnym gatunkiem i powoli zmienia się jej nazwa. Nowa nazwa to C. sativa sativa var. spontanea. "Sativa" w nazwie odnosi się do uprawy, podczas gdy "spontanea" odnosi się do faktu, że jest to uciekająca odmiana, która obecnie występuje na wolności - spontanicznie. Na Syberii dzikie konopie rosną jak chwasty na brzegach rowów i pasach asfaltu.
Pojawienie się komercyjnych automatycznie kwitnących konopi
Po stronie komercyjnej, automatycznie kwitnące rośliny są stosunkowo nowym zjawiskiem. W latach 80-tych, Nevil Schoenmakers, który założył pierwszy komercyjny bank nasion konopi, podróżował do obszarów wzdłuż granicy węgiersko-rosyjskiej, gdzie zauważył i nagrał dzikie kwiaty rosnące wzdłuż autostrad, kwitnące w środku lata. Według Nevila, konopie te nie miały prawie żadnego pokrycia włoskami - dlatego też genetyka ta wymagała wiele pracy, aby wyprodukować odmiany, które byłyby odpowiednie dla zachodnich konsumentów.
W pierwszych eksperymentach Nevil skrzyżował te dzikie odmiany chmielu z karłowatymi okazami swoich najpopularniejszych odmian nasion indoor. Dało to początek klasycznej odmianie Ruderalis Skunk i pierwszym meksykańskim liniom typu Rudy.
Przydatność automatycznie kwitnących genów została również doceniona w rolnictwie; w 1995 roku Jace Callaway rozpoczął hodowlę nasion oleistych Finola w Finlandii z nasion uratowanych przez rosyjski Instytut Wawiłowa, które otrzymał od Davida Watsona (znanego również jako Skunkman Samina i oryginalnego hodowcy Skunk #1 i Original Haze), ówczesnego prezesa Międzynarodowego Stowarzyszenia Konopi (IHA).
Odmiany automatycznie kwitnące zostały spopularyzowane na początku XXI wieku przez kanadyjskiego The Joint Doctor, z jego legendarnym już Lowryder #1. W tym momencie odmiany automatycznie kwitnące zaczęły być również rozwijane w krajach skandynawskich, wraz z powstaniem Stuporsonic w Szwecji i Jeppis Girl w Finlandii.
Hodowla odmian automatycznie kwitnących jest umiejętnością
Ponieważ odmiany automatycznie kwitnące zawsze zaczynają kwitnąć po osiągnięciu określonego etapu wzrostu, ich hodowla jest wyzwaniem. Nie jest możliwe pobieranie sadzonek od osobników hodowlanych, a zatem nie można przechowywać matek. Ponadto, cecha automatycznego kwitnienia jest recesywna. Oboje rodzice muszą zatem być nosicielami genu autokwitnienia, aby potomstwo wyrażało tę cechę. Ponadto, większość krzyżówek wymaga stabilizacji do czwartego pokolenia, aby zapewnić, że wszystkie osobniki w partii nasion są nosicielami tych genów.
Nowe czynniki i nowe wiatry
W 2010 roku, Mephisto Genetics i Fast Buds rozpoczęły hodowlę nowej generacji odmian automatycznie kwitnących.
Mephisto Genetics została założona w 2014 roku przez brytyjski duet poszukujący bardziej swobodnego klimatu w Hiszpanii. Zaczęli oni krzyżować renomowane sadzonki, których szukali, z najlepszymi automatycznie kwitnącymi liniami, które mieli w swoich kolekcjach. Zaowocowało to takimi liniami jak Sour Crack i Walter White, które po dalszym skrzyżowaniu z White Crack dały pierwsze automatycznie kwitnące rośliny z poziomem kannabinoidów mierzonym na ponad 27 punktów procentowych. Wielu znanych hodowców (takich jak Mr. Nice Seeds i Karma Genetics) było pod takim wrażeniem wyników osiągniętych przez Mephisto, że oddali swoje własne udane odmiany do pracy nad automatycznie kwitnącymi krzyżówkami.
Fast Buds, założona w 2010 roku przez przyjaciół z USA, również ma swoją siedzibę w Hiszpanii. Wizją Lafki od samego początku była produkcja żywotnych, automatycznie kwitnących wersji najgorętszych, elitarnych genetyk. W ostatnich latach Lafka zainwestowała również w rozwój własnych linii serników i klejów. Niedawno wydana automatycznie kwitnąca wersja popularnego Strawberry Banana od Fast Buds obiecuje zwiększyć zawartość kannabinoidów do ponad 27 punktów procentowych. Wygląda na to, że każda generacja hodowli i krzyżowania istniejącej linii automatycznie kwitnącej z nową fotoperiodyczną matką bije poprzednie rekordy koncentracji, więc widzimy, że wciąż dokonuje się postęp w automatycznie kwitnących odmianach.
Uważa się, że najnowsze linie automatycznie kwitnące są oddalone o ponad dwadzieścia pokoleń od ruderalnych dzikich kwiatów. Nawet Lowryder, występujący w liniach krzyżowych większości automatycznie kwitnących roślin, ma bardzo niewiele w genomie rośliny. To nie tylko zwiększyło stężenie, ale także zmieniło wygląd roślin bliżej typowych wymiarów roślin fotoperidalnych. W wyniku tego udoskonalenia prawie wszystkie obecne odmiany automatycznie kwitnące nie mają już krótkich skrzydeł i nie pachną jedynie sianem.
We wszystkich przypadkach geny automatycznie kwitnących odmian nie pochodzą od konopi siewnych. ACE Seeds, hiszpańska firma specjalizująca się w kolekcjonowaniu i rejestrowaniu odmian orzeszków ziemnych, eksperymentowała z odmianami Northern Lights, które kwitną niezależnie od fotoperiodu i skrzyżowała je z malawijską odmianą orzeszków ziemnych. Malawi x Northern Lights Auto została wydana kilka lat temu, a samiec tej linii działał jako zapylacz podczas tworzenia Zamaldelica Auto. Anatomia tych roślin, podobnie jak roślin tropikalnych, jest długa i obfita, więc różnice w stosunku do odmian Lowryder są dość uderzające.
W 2018 roku Ernest Small, ekspert w dziedzinie badań naukowych nad konopiami indyjskimi, przewidział, że automatycznie kwitnące rośliny o niskim wzroście stanowią nieuniknioną przyszłość komercyjnej uprawy - zarówno do produkcji nasion oleistych, jak i konopi uprawianych w celu uzyskania kannabinoidów.